گوهری-نقد سروش
.1 اگر سروش قائل است که قرآن کریم کتاب الهی نیست بلکه تجارب نبوی است وفقط بخشی از آنها وهر دین است و...یااصلا همه اش ساخته وپرداخته ذهن خلاق نبی (ص)است.بهترین جواب همین است که خدای متعال فرموده اند وآن معجزه بودن قرآن است.باید به سروش وهم پیاله گانش گفت :اگرشما می گویید قرآن معجزه جاوید الهی نیست با انس وجن همداستان شوید و دست کم سوره ای همچون سوره های قرآن بیاورید.مطمئنا اگر سروش درزمان پیامبر هم بود آن نبی(ص)نیز چنین جوابی می فرمودند(یا اگر پیامبر(ص)اکنون می بو دند)،ودیگر جایی برای طرح نظریه ذاتی و عرضی و...نمی ماند و وی جرات نمی کرد رای خودش را نه بر رای نبی که بر کلام خدا مقدم بدارد.
به نظر حقیراگرسروش اصل معجزه بودن قرآن را به هما ن گونه واقعی اش بپذیرد(که البته محکم ترین دلیل برون دینی است) نه این بحث ها ونه توابع اینها(قبض و بسط و...)پیش نمی آمد،واگر هم پیش می آمد علاوه ادله برون دینی به راحتی با آیات قرانی حل می شد،ولی اگر این را قبول نکند هر دلیل دیگری که بیاوریم یا نمی پذیرد ویا به میل خود ومبانی خودش تفسیر وتاویل می کند.
مثلا اگر سروش بگوید قرآن محتوایش از خداست ولی برداشت های پیامبر دچار قبض وبسط است و...،می گفتیم که خدای متعال خودش میفرماید که همه کتاب از نزد اوست که بر قلب پیامبر نازل فرموده حتی الفاظش وتک تک احکامش و..نه اینکه مصنوع ذهن وپیش دانسته های نبی اکرم باشدو..واینکه تمام احکام الهی اند وتا روز قیامت لازم الاجراءو....
مهم اینکه نه فقط شبهات دست آویز امروزین روشنفکران غرب زده(درباره قران و وحی و...)را ،بلکه تاقیامت هرچه شبهه مهم عقیدتی وارد کنند به نوعی بهترین جوابش در قرآن کریم که پیام هدایت وجاودانه الهی است موجود است. همین قرآن است که نبی(ص) وائمه(ع) را معصوم واولوالامر معرفی میکند وکلامشان را عاری از خطا.یکی از مهمترین ادله اثبات امامت و ولایت و عصمت و ....که مقبول همگان واقع می شود همین قرآن کریم است پس بهترین کار همین است که حجیت قرآن را به حال اصلی اش در نزد رو شنفکران باز گردانیم با اثبات معجزه بودنش.
2.اگر بگویند سلمنا که الفاظ قرآن از خداست لکن به صورت قضایای شرطیه کاذبه المقدم اندو....
علاوه دلیل قبلی(ایات قرآنی)گوییم به فرض شرطیات کاذبه المقدم بودن آیات :
الف:اگرقران را کلام خدا می دانید وضمنا تفکیک گوهر وصدف دین آنقدر مهم است که شما بنده خدا دغدغه مندش گشته اید آیا خود خدا نمی توانست یا نمی دانست که باید ذاتی دین را از عرضی اش جدا نماید تا نبی و مردم به گمراهی نیافتند ومبعّد از خدا را به جای مقرب نپندارند؟ آیا پیامبر(ص)وائمه(ع)در طول سیصد سال نفهمیدند که نباید عرضیات دین را با ذاتیاتش خلط کرد.اگر فهمیده اند چرا ساکت مانده اند و وظیفه شان را خوب انجام نداده اند؟
آیا شما درهیچ کجای نصوص دینی مدعایتان را یافته اید؟اگر بگویید بله ،در برخی موارد کل دین منحصر به یک یا دو سه مورد شده.گوییم اولا ان موارد واقعا در مقام انحصار نیستندبلکه در مقام تاکیداند وگرنه چون موارد آنها اکثرا کاملا متفاوت اند با هم متعارض می شدند.
ثانیا این موارد از سه گزاره شما بسیار بیشترند علاوه اینکه متفاوت اند،پس دلیلتان با مدعایتان وبا دین نمی خواند.اگرهم آیاتی را طبق مبانی تفسیری خاص خود (هرمنوتیک و..)به نفع خود تاویل وتفسیر می کنید گوییم آیافقط شما این آیات را فهمیده ایدواینکه طبق سیره عقلا (و نیزطبق کلام الهی)آیا شما صلاحیت
تفسیر قران را دارید درحالی که لا یمسه الا المطهرون و....؟
ب: بالاخره خدای متعال هر موقع می خواست احکامش را بیان کند باید در یک ظرف زمانی ومکانی ونیز بر کسی(انبیائش)نازل کند وآن نبی باید مدتی زنده باشد ونیز لازم نیست که عمری سرمدی داشته باشد.اصلا سخن بر سر این نیست که شرطیات کاذبه المقدم هستندو.. ،بلکه بر سر این است که بالاخره کلام خدا هستند یا نه آیا خدا خودش همین آیات را لازم الاتباع ندانسته است؟
اصلا به فرض این که اینها چنان شرطیاتی هستند،همان طور که مسلما اگر خدا به جای این انبیاء ،انبیائی دیگر میفرستاد ما باید به آنها ایمان می آوردیم وگرنه کافر می شدیم حال که خدا خطاب جاودانه اش را این قرار داده وتا قیامت فصل الخطاب دانسته، ما بندگان باید به همین کلام الله تا قیامت مومن ومعتقد باشیم وگرنه کلام خدا را بر زمین نهاده وچون کلام دیگری از خدا نیامده ناچاریم حرف خود را مقدم و معتبربدانیم وآیا این چیزی غیر از تفرعن است؟
مسلما مولای ما احکامی را برایمان فرستاده که خطاب هایش ما را هم فرا می گیرد ویقینا این آیات وخطابها بسیار بیشتر از چند گزاره شما در گوهر دین است وهیچ پیامبری با هیچ معجزه آسمانی نیامده که آنها را نسخ کند (شما معجزه ای قوی تر بیاورید تا ایمان بیاوریم).مطلب روشن تر از آن است که نپذیرفت.
<**ادامه مطلب...**>نقد ذاتی و عرضی دین مقاله برادر گوهری
کلمات کلیدی :
نوشته شده توسط :
علی باقری::
نظرات دیگران [ نظر]
